Κύστεις
Διακρίνονται σε επιδερμοειδείς, δερμοειδείς και κύστεις από παγίδευση.
Οι επιδερμοειδείς κύστεις (παλαιότερα λέγονταν και σμηγματογόνες κύστεις) προκαλούνται από την απόφραξη των σμηγματογόνων αδένων, και αφαιρούνται με τοπική αναισθησία.
Οι δερμοειδείς κύστεις είναι συγγενείς και εμφανίζονται συνήθως γύρω (έξω) από τα μάτια, ή στη μέση γραμμή, στο μέτωπο. Σπανίως μπορεί να έχουν και ενδοκρανιακή επέκταση, και γι’ αυτό θα πρέπει να αντιμετωπίζονται από ειδικό πλαστικό χειρουργό.
Οι κύστεις από παγίδευση οφείλονται σε παγίδευση επιδερμικών στοιχείων στο υποδόριο λόγω τραυματισμού. Αφαιρούνται με τοπική αναισθησία.

Υπεριδρωσία
Η υπεριδρωσία χαρακτηρίζεται από συνεχή εφίδρωση που μπορεί να αφορά ολόκληρο το σώμα ή μεμονωμένες περιοχές (μασχάλες, παλάμες, πέλματα κ.α.).
Αντιμετωπίζεται με πολλαπλές ενέσεις μικρής ποσότητας αλλαντικής τοξίνης τύπου Α (Botox), που σταματά προσωρινά το πρόβλημα ή χειρουργικά, με επιφανειακή λιποαναρρόφηση ή εκτομή της πάσχουσας περιοχής.

Πυώδης ιδρωταδενίτιδα
Η πυώδης ιδρωταδενίτιδα (ανάστροφη ακμή) αφορά το 4% του πληθυσμού και είναι μία φλεγμονώδης νόσος των μεγάλων ιδρωτοποιών αδένων που βρίσκονται στις μασχάλες, τις βουβώνες και την περιγεννητική χώρα. Η αιτιολογία της είναι άγνωστη, αλλά ενοχοποιούνται παχυσαρκία, κακή διατροφή, κάπνισμα, ορμονικοί παράγοντες και κακή ατομική υγιεινή, ενώ ενδέχεται να εμπλέκεται και κληρονομικός παράγων. Στα αρχικά στάδια η νόσος αντιμετωπίζεται επιτυχώς με αντιβιοτικά, αλλά σε προχωρημένα στάδια η μόνη αποτελεσματική θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεση της πάσχουσας περιοχής και αποκατάσταση του ελλείμματος από πλαστικό χειρουργό.

Ξανθελάσματα
Τα ξανθελάσματα αποτελούν τοπικές συγκεντρώσεις λιπιδίων κάτω από την επιδερμίδα και εμφανίζονται κυρίως στα άνω και κάτω βλέφαρα. Στο 50% των περιπτώσεων συσχετίζονται με υπερλιποπρωτεϊναιμία (αυξημένη χοληστερίνη στο αίμα). Η αντιμετώπισή τους συνίσταται στη χειρουργική αφαίρεσή τους με τοπική αναισθησία.

Θηλώματα (ή ακροχόρδονες)
Τα θηλώματα είναι μικροί καλοήθεις όγκοι που εμφανίζονται συνήθως στο λαιμό, τις μασχάλες, το στήθος και τις βουβώνες. Εμφανίζονται συνήθως κατά τη μέση ηλικία, είναι μισχωτά και έχουν το χρώμα του δέρματος. Τα μοναδικά προβλήματα που μπορεί να παρουσιάσουν είναι από τοπικό ερεθισμό τους. Αντιμετωπίζονται με εκτομή ή καυτηρίαση

Σμηγματορροϊκή υπερκεράτωση
Είναι καλοήθης βλάβη αγνώστου αιτιολογίας (ενοχοποιείται η έκθεση στον ήλιο) που έχει τη μορφή καφέ, σμηγματορροϊκής πλάκας που φαίνεται σαν να είναι «κολλημένη» πάνω στο δέρμα. Εμφανίζονται κυρίως στον κορμό και το πρόσωπο ατόμων μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας και αντιμετωπίζονται με απόξεση ή χειρουργική αφαίρεση.

Ρινόφυμα
Το ρινόφυμα είναι βαριά μορφή υπερπλασίας των σμηγματογόνων αδένων της μύτης. Θεωρείται τελικό στάδιο της ροδοχρόου ακμής. Οι σμηγματογόνοι αδένες διογκώνονται και γεμίζουν με κερατίνη δίνοντας στη μύτη τη χαρακτηριστική δυσμορφία που έχει εσφαλμένα συσχετιστεί με την κατανάλωση αλκοόλ. Αντιμετωπίζεται με κατ’ εφαπτομένη εκτομή των υπερπλαστικών στοιχείων.

Δερματοΐνωμα
Καλοήθης βλάβη που εμφανίζεται συνήθως στα άκρα (κυρίως στα πόδια γυναικών) και έχει τη μορφή σκληρού οζιδίου στο χρώμα του δέρματος. Αντιμετωπίζεται με χειρουργική αφαίρεση υπό τοπική αναισθησία, εφόσον δημιουργεί προβλήματα.

Νευροΐνωμα
Καλοήθης βλάβη που προέρχεται από το νευρικό ιστό. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία ή στα πλαίσια του συνδρόμου της Νευροϊνωμάτωσης (νόσου του Von Recklinhausen), κυρίως στον κορμό και τα άκρα. Οι βλάβες έχουν τη μορφή μαλακών ροζ ή χρώματος του δέρματος οζιδίων και αντιμετωπίζονται με χειρουργική αφαίρεση υπό τοπική αναισθησία.

Λίπωμα
Καλοήθης βλάβη που προέρχεται από τοπική υπερπλασία λίπους. Εμφανίζεται σε κάθε ηλικία, κυρίως στον κορμό και στα άκρα, και φαίνεται σαν υποδόριο οζίδιο. Αντιμετωπίζεται, για αισθητικούς κυρίως λόγους, με χειρουργική αφαίρεση υπό τοπική αναισθησία.