Αποκατάσταση μαστού με διατατήρες δέρματος
Η μέθοδος αυτή αξιοποιεί την ικανότητα του δέρματος να αυξάνεται προοδευτικά όπως το δέρμα της κοιλιάς στην περίοδο της εγκυμοσύνης. Η τοποθέτηση του διατατήρα δέρματος γίνεται είτε άμεσα,  ταυτόχρονα με την μαστεκτομή, είτε απώτερα, 6 ή περισσότερους μήνες μετά την μαστεκτομή. Σε κάθε περίπτωση η τοποθέτηση του διατατήρα γίνεται χωρίς επιπλέον τομές, μέσα από την τομή της μαστεκτομής, κάτω από τον μείζονα θωρακικό μυ.
Ο διατατήρας διατείνεται σταδιακά με την έγχυση φυσιολογικού ορού μέσω μιας  μικρής βαλβίδας τοποθετημένης κάτω από το δέρμα, έτσι ώστε να τεντώνει το δέρμα, προκαλώντας σιγά σιγά την παραγωγή νέου δέρματος, ώστε να καλυφθεί το έλλειμμα. Η όλη διαδικασία μπορεί να διαρκέσει από αρκετές εβδομάδες μέχρι μερικούς μήνες.
Όταν το δέρμα έχει διαταθεί αρκετά ο διατατήρας αφαιρείται με μια δεύτερη επέμβαση και τοποθετείται το μόνιμο ένθεμα. Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθούν και μόνιμοι διατατήρες, που φέρουν κάποια από τα χαρακτηριστικά των μόνιμων ενθεμάτων, με σκοπό την αποφυγή της δεύτερης επέμβασης, αλλά αυτό θα πρέπει να συζητηθεί με τον πλαστικό χειρουργό, γιατί η τεχνική δεν είναι κατάλληλη για όλες τις περιπτώσεις.
Σε δεύτερη φάση δημιουργείται το σύμπλεγμα θηλής – θηλαίας άλω.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν υπάρχει μεγάλη περίσσια δέρματος μετά την μαστεκτομή, ο πλαστικός χειρουργός μπορεί εκμεταλλευτεί το δέρμα αυτό και να τοποθετήσει το μόνιμο ένθεμα απευθείας κατά την πρώτη επέμβαση, χωρίς να μεσολαβήσει η διαδικασία της διάτασης.

Αποκατάσταση μαστού με τον πλατύ ραχιαίο μυ
Όταν για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορούμε (π.χ. αν το δέρμα έχει ακτινοβοληθεί) ή δεν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε την μέθοδο της διάτασης του δέρματος, η  αποκατάσταση του μαστού μπορεί να γίνει με τη μέθοδο του μυοδερματικού κρημνού του πλατέως ραχιαίου μυ. Κατά την επέμβαση αυτή μεταφέρουμε μια νησίδα δέρματος από την πλάτη μαζί με ένα τμήμα του πλατέως ραχιαίου μυ ώστε να εξασφαλιστεί η αιμάτωση του δέρματος.
Ο μυς μαζί με μια ατρακτοειδή νησίδα δέρματος μεταφέρονται μέσω ενός τούνελ που γίνεται κάτω από το δέρμα της μασχάλης στο πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα και δημιουργούν μια θήκη για να τοποθετηθεί η το ένθεμα σιλικόνης ή ακόμα και διατατήρας, αν το διαθέσιμο δέρμα από την πλάτη δεν επαρκεί.

Το μειονέκτημα της μεθόδου είναι η δημιουργία μιας νέας ουλής στην πλάτη, περισσότερες ουλές στο μαστό και η δυσχρωμία στην περιοχή του μαστού καθ’ ότι το δέρμα της πλάτης δεν έχει ίδιο χρώμα με αυτό του πρόσθιου θωρακικού τοιχώματος.
Στην πλάτη το τραύμα κλείνει με μια οριζόντια τομή.

Αποκατάσταση μαστού με τον ορθό κοιλιακό μυ
Με την τεχνική αυτή δεν απαιτείται η χρήση ενθέματος σιλικόνης. Η μέθοδος είναι ιδανική για ασθενείς που έχουν κάποια περίσσεια λίπους και δέρματος στο κατώτερο κοιλιακό τοίχωμα. Δίνει την δυνατότητα αποκατάστασης ακόμη και ενός ογκώδους πτωτικού μαστού με σχήμα πιο φυσικό απ’ ότι ένα ένθεμα.
Το δέρμα και το λίπος της κοιλιάς μεταφέρονται μέσω ενός τούνελ που δημιουργείται κάτω από το δέρμα μαζί με τον ορθό κοιλιακό μυ και τα αγγεία του. Στην κοιλιά μένει μια οριζόντια ουλή ίδια με την κλασική τομή της κοιλιοπλαστικής.
Τα μειονεκτήματα της μεθόδου είναι η βαρύτητα της επέμβασης και οι πολλές ημέρες παραμονής στην κλινική καθώς και οι νέες ουλές στην κοιλιά και στο μαστό.
Τα πλεονεκτήματα είναι ότι το αποτέλεσμα είναι πιο φυσικό, ειδικά αν ο μαστός που πρέπει να αποκατασταθεί είναι ογκώδης.
Μια παραλλαγή της τεχνικής αυτής είναι η μεταμόσχευση του ιστού από την κοιλιά στο στήθος με την επανασύνδεση των αγγείων του με μικροχειρουργικές τεχνικές. Η επέμβαση αυτή είναι ακόμα βαρύτερη, και τυχόν επιπλοκές μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την πλήρη απώλεια του μοσχεύματος.

Συχνά μετά την αποκατάσταση του μαστού είναι απαραίτητη η επέμβαση και στον άλλο μαστό (μείωση, η μαστοπηξία, η αύξηση) ώστε να αποκατασταθεί η συμμετρία του στήθους.

Μετά την πλήρη επούλωση των τραυμάτων του μαστού (συνήθως 3-6 μήνες μετά την τελευταία επέμβαση) ακολουθεί η αποκατάσταση της θηλής και της θηλαίας άλω. Αυτή γίνεται συνήθως με τοπική αναισθησία με την χρήση κάποιου τοπικού κρημνού από το δέρμα του μαστού για τη δημιουργία της θηλής, ενώ η άλως αποκαθίσταται με τον χρωματισμό της περιοχής με ιατρικό τατουάζ.