Ως εκ τούτου δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί κατακόρυφα και στην Ελλάδα οι επεμβάσεις για τη χειρουργική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας (δακτύλιος, μπαλονάκι, γαστροπλαστική κλπ). Η μεγάλη επιτυχία των επεμβάσεων αυτών είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας νέας “επιδημίας”: υπάρχει αυτή τη στιγμή ένας μεγάλος αριθμός ανδρών και γυναικών, που, μετά από απώλεια 20-30 μέχρι και 100 κιλών βάρους, μετά από 18-24 μήνες σημαντικής προσπάθειας και ταλαιπωρίας, καταλήγουν να έχουν ουσιαστικά ψυχολογικά αλλά και αντικειμενικά προβλήματα, αφού το σώμα τους κυριολεκτικά “κρεμάει”.
Η μαζική απώλεια βάρους έχει ως συνέπεια τη μεγάλη χαλάρωση του δέρματος, που γίνεται ιδιαίτερα εμφανής στην κοιλιά, την πλάτη, τους μηρούς, τους γλουτούς, τα μπράτσα, το στήθος, ακόμα και στο πρόσωπο και το λαιμό, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να εξακολουθούν να αισθάνονται άσχημα για το σώμα τους παρά τη σημαντική απώλεια βάρους.

Η πλαστική χειρουργική μπορεί να δώσει λύση στους ασθενείς αυτούς με εξειδικευμένες επεμβάσεις που στοχεύουν στην αφαίρεση της περίσσειας του δέρματος και την αποκατάσταση της εικόνας του σώματος.
Στις επεμβάσεις αυτές περιλαμβάνονται η κοιλιοπλαστική, η βραχιονοπλαστική, η ανόρθωση μηρών, η ανόρθωση γλουτών και η ανόρθωση του στήθους και συνήθως συνδυάζονται με λιποαναρρόφηση για καλύτερο αποτέλεσμα.
Ο συνδυασμός των επεμβάσεων αυτών φαίνεται ελκυστικός, αλλά για τη μεγαλύτερη ασφάλεια των ασθενών, και για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος είναι προτιμότερο οι επεμβάσεις να γίνονται σε στάδια. Συνήθως ξεκινούμε με την κοιλιά και ακολουθούν το στήθος, τα μπράτσα, τα πόδια και τελευταίο το πρόσωπο.